1672: Adolf Borbagh was overigens een persoon met een besmet verleden. In de late avond van 21 juni 1672 zag hij, terwijl hij met een paar kornuiten wandelde over de Vijverberg in zijn woonplaats, licht branden in het torentje van het Binnenhof, de werkkamer van de raadpensionaris.
Borbagh was een vurige Oranjeklant en had een grenzeloze afkeer van tegenstanders van de Prins van Oranje. Diens machtigste vijand was ongetwijfeld raadpensionaris Johan de Witt en Borbagh stelde voor,deze belangrijkste bestuursambtenaar van het gewest op te wachten en het zwijgen op te 1eggen.Toen de raadpensionaris en zijn knecht rond het middernachtelijk uur naar buiten kwamen werden ze overmeesterd door Borbagh en de zijnen. In de mening in hun opzet te zijn geslaagd, namen de aanranders vervolgens de vlucht, maar Johan de Witt overleefde de aanslag. Slechts één van zijn belagers werd gegrepen en op het schavot onthoofd. Borbagh hield zich schuil en kreeg na de moord op de gebroeders De Witt (20 augustus 1672) ontslag van rechtsvervolging met behoud van het postmeestersambt. Aan dit sujet vertrouwde het stadsbestuur van Gorinchem de post toe!
Bron
Geef een reactie